Sahipsiz kusurlarla hayat kimin için
Unutup geçip gideni yokluğunu yaşıyorum
Ne seni arıyorum ne nefes alıyorum
Kesilen kalemimde
Acı veren yüreğimde can yok
Göremiyorum duyamıyorum bedenini
Bir yumuşakça
Sadece dokunmaca
Yüzünü döküp kaşını indirince felek
Nasip olmadı neşeyle gülmek
Neşe içimizde kalan dost yarası
Tutkuların yarısı
Uzağa gitme dün gece yarısı
Nazlım
Soyunup dökülmeli toprağa yakın
Akşama doğru
Giyip ak elbiseni
Melek ol eren ol sabah vaktinde
yanını tutar acısız yaşamamak