Al heybeni
Ört yüzünü
Ve git
Gece altında
Beyazlar yol
Vakit geç
Defol git
Geçsin
Zaman
Unut bir gün yaşadığını
Öl bu zamanda
Ve başla yeniden
Soyunan
Evrenin son noktasına
Doğru yürümeye
Değiştir elbiseni
Koru derini
Böylece gizlenir doğru yanlışın altına
Zor değil
Gözyaşı faydasız
Geri çekilir kalbin
Ama daha güçlü
Ve küçük
İter hayat seni ölüme doğru
Dev kule
Gülünç insan
Kopçaları çözülmüş bir iç çekişle
Silinir bütün pişmanlıklar
Ağlayan ve tüten
Saatin tekeri
Çok uzunca
Kes ve durdur hareketini
Açgözlü tutku
Döner boşlukta
Kaybolmuş rüzgâr altında
Başka bir hedefe doğru