Her sabah uyanışım sanaydı senden sonra
Sensiz sabahlarım olmadı hiç ve ben o sabahlarda seni seviyordum
Odamın huzurunda her köşede duvarlarımda hayalin asılıydı sen bilmedin
Ben her köşede her solukta seni hissettimve bu yalnızlığımda bir tek seni seviyordum
Her gün evden çıkışımda senin için giyiniyor seni düşünerek bağlıyordum ayakkabılarımı
Belki bugün güzel yüzünle mutlu olma umutları taşıyordum o umutlarımda seni seviyordum
Dolmuşa biniyor işe gidiyordum en azından öyle görünüyordum
Aslında ben hep sana geliyordum bindiğim dolmuşta ikinci sırada ki boş koltukta
Sen vardın onun arkasındaki sırada sen durulan her durakta sen biniyordun sanki
Ve her durakta sen iniyordun sen bilmiyordun ama ben o anlarda bile seni seviyordum.
Bir kız çocuğu görüyordum çarşıda bir yerde annesinin elinden tutan
Yüzünü bile seçemediğim o anne sen oluyordun içimde
Ben o kız çocuğunun elleri kadar bağlıydım sana
O kız çocuğunun annesini sevdiği kadar seni seviyordum
Gün değişiyor öğle vakti oluyor saatler birbirini kovalıyor ama ben değişmiyordum
Herkeste her şeyde sen oluyordun ve ben seni herkesten çok seviyordum
En çok işte en çok hissettiğim zamanlar yaklaşıyordu akşam oluyor karanlık basıyordu
Sokaklardan caddelerden el ayak çekiliyor ve ben yalnız kalıyordum yine
O yalnızlığımın içinde sen daha çok doluyordun yüreğimeve ben seni daha çok seviyordum
Sonra gece ve gecenin yalnızlığı
Artık ne bir nesne ne bir insan sen artık şiir oluyordun dizelerimde
Tüm şarkılar seninle duygu buluyordu ve sen dinlediğim en güzel şarkı oluyordun
Hiç durmadan başa sardığım doymadan yeniden başlattığım en güzel şarkımdın
Ve her güzel şarkının bile bir sonu olduğu gibi senin de sonun geliyordu
Sen bitiyordun ben üzülüyordum doymuyordum doyamıyordum
Çünkü seni çok ama çok seviyordum
Ve sen buna rağmen en sonunda susuyordun
Olsun ben senin suskunluğunu da seviyordum
Kaç zaman geçse hala seviyorum