Sonunda başardın kıskandığın bende ki seni öldürmeyi
Sonunda erdi başın göğe artık gökyüzü de senin olsun
Yerin yedi kat dibi de.
Bugün değil belki yarından da belki daha uzun sürecek
Ama bir gün ama o gün gelecek
Yalnızlık yüreğinin hücrelerinde yerini aldığı vakit düşüneceksin
Gece yarıları uykusuz gözlerin boş bakışlarda
Önünü yarınlarını görmeyi başaramadığı vakit
Ne kaybettiğini anlayacaksın canımın incisi..
Seni bugünden seni dünden hele hele yarından sakınan koruyan
Saçının düşen her bir teline dahi kıyamayan
Koynunda saklayan
Özlediği her vakit tel tel çıkarıp öpen koklayan
Öyle çok sevgili bulacaksın ki hayatında
Beni bir an bile anımsamayacaksın biliyorum
Sanma ki o gün geldiğinde içim rahatlayacak
Sanma ki ohh! Çekeceğim yüreğim hafifleyecek
O an geldiğinde canımın incisi
Gözümden bir damla yaş akacak
Tıpkı senin gibi içimden acıta acıta kopan bir parçam gibi
Onu da engelleyemeyeceğim kayıp gidecek sonsuza..
Ben iyi biliyorum ki ne denli öfkeli yüzümle duygularımı bastırmaya çalışsam da
Daha çooook ağlayacağım