Acı bir tutam baldır
Öyküsünde gurbetin
Bilinç bilenir
Kıldan ince kılıçtan keskin olur
Dolu dizgin yıllar
Ve bir başınadır yalnızlık
Yazgı diye betimlenir
Günün aydınlığı
Gecenin karanlığını bölerken
Sızar bir yana yıldızlar
Ay karanlığa gömülür
Usulcacık
Ve acı bir tutam bal olurken
Aylar tespih tanesi gibi dizilir
Ve yelkovan akrebi kovalar
Günün yılgınlığında
Bir şarkı dillenir
Gurbet bahttan kara
Hasret ölümden acı derken
Ahh şu ayrılıklar olmasaydı
Ne yürekler yanar
Ne gönüller tutuşurdu
Yağlı bir çıra gibi
Ama gel görki
Acı bir tutam baldır
Gurbetin öyküsünde