Bak dedi ve güldü.
Gibi gibi değil mi dedi,
Ki bu daha da muhteşemdi.
Nasıl da farkedemedi,
Kızdı kendine sinirlendi.
Bunun olacağını bilmeliydi.
Ama hisleri tutulmuştu sanki,
Tıpkı dili tutulur gibi.
Anlayamadı önce nedenini,
Sonra her şey netleşti.
Bulantılar gitmişti,
O karşısına gelmişti...
Bak dedi ve güldü.
Gibi gibi değil mi dedi,
Ölmek gibi ama ölmedi.
Ki bu daha da muhteşemdi.
Artık koza içinde değildi,
Sürünmesi gerekmezdi
Ama fazla da uçmamalıydı,
Alt tarafı bir kelebekti...