Gecenin geç saatlerinde uykudan uyandım.
Bir daha uyuyamadım.
Beynimde anılar,yaşanan trajedik olaylar ve.......
Duygusal anlamda yaşadığım bir takım üzüntüler aklıma geldi.
Uzun zaman ağladım, ağladım durdum sessizce.
Uykum iyice dağılmıştı.
O esrarengiz düşünceler artık beynimi kurcalıyor.kurcalıyordu.
Bitmek tükenmeyen bu çile bir türlü bitmiyordu.
Kendimi uçurumun kenarında gibi hissediyor düşmekten korkuyordum.
Dayanacak güçüm,dermenım kalmadı artık
Güçlü olmam lazımken daha çok kendimi yiyip bitiriyordum.
Yoruldum artık unutmak istiyorum olan herşeyi.
Yeniden bağlanmak istiyorum hayata.
Tekrar aşık olmak,sevmek istiyorum.
Beni bağlayan,hayatı sevdiren bunların olduğunu düşünüyorum.
Ama......
Her zamanda düşünmeye,hayal kurmaya devam edeceğim.
Onlarla hayatta durmaya çalışıyorum kendimce.
Çünkü;
Hayallerle,düşünmekle,kendimi öyle mutlu etmek zorundayım.
Ve......
Hayata sıkı sıkı tutulmalıyım buna mecburum.
Güzel yaşamak,mutlu olmak istiyorsam zamana bırakmalıyım.
Herşey olacağına varır inanıyorum..
Evet insanlar elbet muhakkak ilerde zamanı gelince mutlu olacaktır