Şimdi sensizliğe ağlıyorum
Sensizlikten korkuyorum
Sensizliğe yürümekten korkuyorum belki de
Fakat yürümek zorundayım
Ilık esen rüzgarların ardından
Çiseliyen yağmurlara bıraktım kendimi
Su misali gözlerimden süzülüyor yaşlar
Sensizliğe, sensizliğe ağlıyorum be
Yolun sonunda sen olmalısın
Attığım adımlar yaptıklarımın bedeli midir bilmem
Artık dayanamıyorum ne yolun sonu var
Nede yolun sonunda sen