Maçka parkında bir adam,
Kasketi ve fularıyla biraz düşünceli,
Ve yorgun...
Geceden kalma bir bakış gözlerinde,
Aşka vurgun..
Hangi yüreğe sığdırayım seni?
Hangi şarkılara nakarat yapayım?
Ve hangi alçağın suratında patlatayım
Sözcüklerini?
Ustam söyle, neremde saklayayım seni?
Ses sustu!
Dizeler ağlıyor,
Cümleler dağılıyor..
Yeni bir sabaha açıyor gözlerini dünya,
Benim yüreğim parçalanıyor.
Biliyorum Usta, biliyorum
An geliyor, “ Attila İlhan” ölüyor...