Akıl,akıl olsaydı yaratanı bulurdu,
Yaptığı saçmalıktan biraz pişman olurdu,
İşletseydi o aklı bozkırlar gül olurdu,
O aklı kullansaydı,Daim mutlu olurdu...
Akıl,akıl olsaydı asla gönül kırmazdı,
Mazlumu,yetimleri itip,kalkıp durmazdı.
Öteleri düşünüp fazla hayel kurmazdı,
Bu fani dünya için,fazlaca yorulmazdı...
Biraz fazla düşünüp,geleceğe bakardı,
Bu hayatı sevmeden,ötekine satardı,
Sevapları çoğaltıp,yenisini katardı,
Aldatıcı dünyaya fazlaca bağlanmazdı....
12.01.2006
Seyfet Bozçalı