Karşısına geçtiğim aynalar buğulu
göremez oldum kendimi.
tek yabancı oldum evde
doğan güneş yalancı bir mumdu avcumda ki
ölen gülümdü, talan oldu bahçem
son demiydi sonbaharın
ışınması gerekirken hava
kışa döndü hayaller
son gülümsemede ki son nefesi çekişti
son bakışında ciğerlerime dolan
son umut kırıntıları.