SITMALI
Gülsene Fadime
gül be kadınım!
Bak beben gülüyor,
çocuktur
görmeli ki gülmeli...
Acı bir rüzgâr yapraklarında
kavaklar da sararmış,
ya şu dal nedir
perdenin ucundan fışkıran?
Cigaradan sararan parmaklarım mı?
Yorgun
umutsuz
ağulu
kavaklar gibi kaygılı...
Deyha sarı sazlar!
Sazlar akşam güneşinde.
Ver şu sazı!
Atlatırım eyvallah,
ama ölür kalırsam
kalsın örtüler içre.
Ama gönül ister
saz söylesin kadınım,
kavaklar söylesin.
kağnılar söylesin...
Ve sen gülesin...
Hem çocuk olur da bilmez mi gülüşten?
Kapılar tutulmuş
dağlar seçilmez olmuş
bak ay da doğuyor kadınım
gülsene.