Siyah bulutları üstüme örten
Gökyüzü yağmura direnir.
Deniz kararsızdır davette,
Lakin, yüreğim gibi çırpınır.
Bir ayağım üzerindedir
Güz rengi kırık iskelenin;
Bir şey vardır oracıkta
Ulaşıp dokunamadığım.
Böylesi havalara bayılan
Cam güzeli sırça bebek,
Denize uzanan pencereden
Çok uzaklara dalıp gider.
Ve o zaman suya çalar gözleri.
Sonra yağmur başlar,
Bir şimşek dallanıp budaklanır,
Gün gibi aydınlanır deniz üstü.
Penceredeki kadın korkar gizliden,
Balıkçı silüetini bırakır açıklara.
Çoşkularımı alt eden nesnellik,
Bir anda yaratıverir gerçekliğini.
Düş biter,
Umut yiter...
Oysa, yıllardan beri bilirim.
Gövdesinde hüzünler dallanan
O hantal çınar ağacı
Zamanı nasıl da beklemekte
Ve altında zamansız oturan
Entellektüel bir kıyı orospusu
Yüksekçe bir bedel ödetmekte.