KADIN GİTTİ KRİSTAL OLDU, ÖYLE İSTEDİ
kendini yürüyorsun
uçsuzsun bucaklarında elsa'nın gözleri
ileriye
geriye
hüzünlere
sevinçlere
nasıl da mavisin öfken bile mavi
kendine koyulmuşsun
o acı çektikçe tamamlanacak olan serüvene
kadın dolu
sır
hasret
rüyaların bile kavga dolu
bir kırlangıç
bir patika
bir yolculuk
ayaklarının altında
kendini yürüyorsun
sonu gelmeyecek
sen
bir meleksin
hakiki
düş
yağmur
hemen önünde bağlar
annen gökyüzü eşrafından ay
baban atlıkarınca beyi
gökyüzünde ezelden beri süvari
ellerinden tutuyorsun yunus'un
ellerinde tamamlayıp kendini
düşüyor o büyük kahkahaya gülüşün
yok oluş
varış
nasıl da çocuksun
tenin şeftali kokuyor
izmir kokuyor boynun
çimen yaprağı
daha fısıldanmadı sır
söylenmedi aşk
tanrılar azıcık ileride
kişnemeler
seğriyen baldırlar
az önce uyandın, bir kıyamet
dalları tıklım tıklım hayal&et
kuşlar cenin
yağmur
çocuk
kendine yakın
kendine uzak
orta yerinde asumanın
sakız gibi
türkü
ürperiş
saçların rüya
anadolu anadolu
rüzgâr aranıyorsun
kendine
dağlara
gemilere
teslimiyet
öyle istedin