Adı belli
Özlem bu bana dünyayı dar eden
Amaçsızca fütursuzca Bilinmeze sürükleyen
Kader bellersin bazen kendine...
Bitecek sanırsın çektikçe
Yanarsın dumanıyla
Yangınlarda kalırsın
Direne direne bi hal alırsın
yinede Çekersin içine
Ama kader bu değiştirmek ne haddine
Aşk masum aşk ince aşk kırılgan
Kırıldı ya bu kalp küstü ya kadere
Bulunmaz barıştıran
Özlemde arkasına destek olursa
Eyvah ki ne eyvah
Kalbin geberir gider mutsuzluktan
Bir fatiha okunmaz ardından....
Bitmez gülüm bu özlem bitmez
Nefes biter aşk biter hayat biter bastığın yerde gül biter
Bu özlem bitmez
Benim güllerim soldu,
Sen gelmedikçe dirilmez
Bülbülüm sustu...
Kafesinde öylece dondu..
Sensiz katiyen ötmez...
Adın yazılı dağda taşta gökte yerde
hiç durup baktınmı güzel kız baktınmı söyle
okudun mu gökteki şiirimi
Okumadın tabi
Belki yumuşarım affederim diye korktun dimi
Senin korktuğun şeyler benim özlediğim...
Biliyormusun
En çok suya yazdığım şiiri okumanı istiyorum
..Çok zordu onu yazmak...
BEn yazıyorum ben yazıyorum...
Su da Alçak...
Oyununu oynuyor silgi misali tek çırpıda mahvediyor
Ama sanki biraz hayata benziyor...
Yazılması güç olan şeyleri çok kolay siliyor...
Kader gibi...
Ama beni tanırsın
Pes etmedim...
kırdım ağzını suyun da...
Senin için bea
Yıldı en sonunda
Yazdım şiirimi buz gibi sulara
Belki kanla belki hicranla belki aşkla
Yazdım ama...Öyle bir şiir ki kafa tutar hayata..
Öyle güzel bir şiirki...ilham olur destanlara..
Öyle tatlı ki..öyle masum ki...
Anlatamam
Öyle bakma bana...
İnanmıyorsan Git oku
Bak orada...
Hisset ama okurken
Sadece kendini göreceksin sudaki yansımanda
Ama sakın ola şaşırma
Şiiri yazmadığımı düşünme sakın
Seni işledim satır satır ben oraya...
Bir şiir misali...Dünyanın ilk yeşil gözlü şiiri