Mayısın ikinci haftası, günlerden Pazar
Oturmuşum Balkona, Bir Nefeslik canım var
Dalmışım sonsuzluğa, hayallerime
Ne önümdeki çayı içesim, nede Baharın çiçeklerini koklayasım var
Cuma söyledi doktor, kanser olduğumu
Bilsem gidermiydim, iyi geçirmek için hafta sonunu
İki gündür yüzünden düşen bin parça diyor hanım
Garibim bir bilse, belkide bu son hafta sonum
Bir veya iki haftan var, diyor doktor
Nasıl, ne vakit sardın ki beni, bu kadar kolay söylüyor
Ne yapsam, ne sığdırsam diyor hayallerim bu kısa zamana
Kaderse acelesi varmış gibi, ağlarını daha hızlı örüyor
Ne oldum diyemiyorum, ne olacağımıysa bilemiyorum
Soğuyan çayımdan, bir yudum içiyorum
Sanki gökteki yıldızlar, bana el sallıyor
Vakit tamam veli, artık gel diyor
Elimi aşkımın yıllarca beni taşımış, omzuna koyuyorum
Oğlum sana, Sende ona emanetsin diyorum
Diken, diken olan tüylerle, raporumu inceliyor
Sanki ihanet etmişçesine, baştan aşağı süzüyor
Yıkıldım mı, yıkılsam mı bilmiyorum
Ama artık dikte duramıyorum
Allahım ne verirsen hayırlısını ver.
Mümkünse, ele avuca düşürmeden, emanetini alıver.