I
Bu aşkın da elinden tutulmaz
Ben yalnız gidiyorum
Hiç acımıyor canım
Ellerim üşümüyor
İlk duraktan geriye dönmüyorum
Günü soluğunda taşıyan serçe
Ne kadar uzağa gidiyorsa
Dokunmak için maviye
O kadar uzaklaşıyorum
Vedalaşıp hüzündeki yüzümle
II
Bu aşkın da elinden tutulmaş
Ben yalnız gidiyorum
Yedeğimde henüz yazmadığım bir şiir
Sabahı karşılasın diye
Akşamsefaları dikiyorum gökyüzüne
Kendi gölgeme gülümseyerek
Bir suyun akışını düşün
Bir sevdanın açışını
Kendiliğinden bükülen ipler gibi
Öylece.. Direnemeden
Bir başka aşka dokunuyorum.