Suskun bir gece...
Yıldızlar bulutlara saklanmış
Kül rengine kaptırmış gökyüzü kendini.
Rüzgâr alıp götürmüş uzak kentlere
Uykuya mahkûm narin bedenlerinizi...
Oysa ben fazlayım,..
Şairin dediği gibi
''Bu şehrin kamburuyum artık.'Gözden çıkarılmış bir yitik belki de.
Yollar ise gidişinin sessizliğini
Kusmaya hazır bir hasta misali.
Tutar köşe başını, bekler.
Usulca, sinsice.
Tüm siluetini çalar
Şehrin beyninden
Kirli elleriyle bir çingene...
Düşüncelerin girdabında asılı kalır,
Kaybolursun satır aralarında
İncecik bir tebessümün...
Sahi SEVGİLİM
Bir şehre veda ederken
Önce sesin mi kaybolur sokaklarında,
Yoksa gözlerin mi?
03 OCAK 2015
Zuhall_1976@hotmail.com