Zaman sabahı çalarken gecenin içinden
Nefes nefese
Kendimi atıyorum dışarı
Özlemle kıvrandığım
Uykularımın labirentinden...
ŞEHİR sessizce gözyaşlarını döküyor
Maskeleri başucundaki insanlar...
Kendi yitik rüyalarında gülümserken
Şehir sanki yerime ağlıyor...
SEVGİLİM, CANIMIN İÇİ
Gözyaşlarım senin adınla
Rüzgârı da almış koynuna
Bu kirli, hain şehri yıkıyor.
ZUHAL & DENİZLİ
23 OCAK 2015
Zuhall_1976@hotmail.com