Hayatıma Dair
Hüzün dolu bir sonbahar geçirmiş
Bütün yapraklarım kurumuş
Bir bir yere düşmekteydi
Her yeri ısıtan güneşin
Faydası yoktu artık bana
Ne Geceyi aydınlatan ay'ın ışıgı
Ne de gemilere yol gösteren
Deniz fenerinin bir faydası olmuyordu
Gün kendimle hesaplaşma
Gün karar verme günüydü
Aslında pek de zor değildi
Anlamsız ve hedefi olmayan
Saçma bir karar vermek için
Korkunç ölüm ile yaşam arasında
Gelgitler yaşanıyor Dalgalanmalar oluyordu
Deniz gibi derin,ancak onun kadar güçlü olmayan yaşamımda
Belki nefes alıp veriyordum
Bazende gülümsüyordum
Ama yaşamıyordum gerçekte
Bir insandan çok Bir nesne olmuştum
Duyguları körelmiş bir insandım
Bir kurtarıcı beklemiyordum
Ta ki o kurtarıcı gelene kadar