hiç bir kokuyu sindirmiyor ciğerim
gecikmiş söndürülen yangın rüzgarı
çok konuşulacak gömülürken diplere
kaç kez yas tuttu
kaç kez göçe zorlandı yok oluşlarım
işçi şarkılarına kaç kez yazıldı
işçi şarkılarında kaç kez söylendi
ilk kıpırtıların umarsızlığıyla
yalnızlık kömür tozlarına çizildi
esintiler göçük korkusunun unutkanlığı
sönmek bilmeyen bir durak
güneş de ağlar
giremediği kuytu köşemize
sekerek arar kül yitimlerini
düğümlenerek sıkılır kim vurdular
ne koktuğumu unuttum
uykularımı temizleyemedim
ezberimde yalan iklimleri
hiç bir kokuyu sindiremiyorum
çiçek tozlarından daha ne kadar konuşulacak
şöyle dursun kavuşma türküleri
yüreğim durakların çerçevesi
kanım ölüm bilgisiyle kapatılmış
kırdım uyandırılmayan ıssızlığı
ölülerle yanıtladık sürgünlüğü
boşuna mı sevinç günlüklerinin çabası
örtüverin üzerimi üşüyorum
o elimden düşmeyen kazmalarla
küreklerle
yüreklerle
unutulmuş şarkıyı bulan söylesin
güneş de ağlar
Hamit Cemiloğlu