dünyalar açılır püren dalında
can sığınır kevene
susuz vadilerden esen yel
kovgun bir ağıt
sen de bu sürgünü
var git arama
ko duldasız kalsın yürek
kekiğim
türkü bakışlım...
bin yıllar sayfa sayfa devrildi
bin yıllar savruldu
deli taylarla ardarda aşılan dağlar
hep aynı yere vardı
hiçbir sayfasında bozkırın
yüreklerde gül açmadı
gönüllerde kan açtı
yürekte hançer oldun ey aşk
ihanet oldun bunlu zamanda
kara gurbet oldun
geri dönmemesine
umut oldun da
yaktılar sabrın ateşlerinde
düş oldun
kanayan zamanlarda
baş koymak nazlı yarin
umut goncası memelerine
uyumak
ve arınmak acıdan
sonsuzca
zulüm oldun ey aşk
binyılların cümle kitaplarında
can aldın kıran kıran
kan döktün
şahan boylar devirdin
her dağın ardında
umutlar beklerdi de
acı yağması keserdi
sevda sağları
insan ki hasretlerde
tepeden tırnağa gönül kesilirdi
küçülürdü can
sonsuz karanlıklarda
büyürdü kaygı
umutlar yana yana
kül kesilirdi
ferhatı ferhat eyledin ey aşk
deldi dağları dağları
madem ki sevdamıza
kavuşmamak biçilmiş
ko gitsin
yana yana bozkırlarda
kekiğim
gece sağnağı gözlüm...