Bütün müfrezeleriyle ölüm konuçlandı geceye
Yüzüne kapattı ellerini kahreden bir korkuyla
Sinesine zulüm yağan ananın dağları taşları
Toprağın gözlerinden süzüldü gerillalar
Kan içinde bir isyanın ateşten gözyaşları
Rüzgârda kum
Zemheride kar tanesi insan
Attan
İtten
Daha da ucuz can
Tükenmez çilelerin değirmeninde
Bir buğday
Bir un zerresi
Ufalanır
Belalar büyür o ufaldıkça
Karanlık azman kesilir
Ve acının memelerinde bütün çocuklar
Hüzne çatılmış silah silah kaşları
Yine bombalar gürledi gökte
Adı- sanı duyulmadık tüfekler ürüştü
O çılgın suskunluk kudurdu yine
Karanlık çırpındı
Ağızsız dilsiz
Bir hayvan gibi
Kan içinde
Ve şahan yüreklere ölüm
Ve kömür gözlere yıldızlar üşüştü
Yolunmuş güller gibi düştü yorgun başları
Haykırın ey insanlar
Aksın yüreğinizin yedi kol ırmakları
Haykırın
Ve yıkayın
Gövdesinden
Yeryüzünün
Yıkayın bu kirli savaşları