ne bir yüzü vardı
ne elleri
ne adı
bir şair şiir dokudu akşamları
hiç kimse anlamadı
ağaçlar çiçek açtı ha bire
rüzgârda kız kokusu
bir ışık ormanıydı
denizde gümüş selviler
gökte salkım salkım yıldız
o bir yeraltı ırmağıydı
için için kanadı
şimdi varıp sorsan
kimse tanımaz
yaşam bağışlamaz
aşk bağışlamaz
o şair
buralarda
hiç yaşamadı...