Sirişk-i Siyah
kaldı mı şimdi geride-dönmeyecek mi bir daha
elveda bile demeden giden eski zamanlar
soldu mu artık temelli açmayacak mı açelya
gözlerinde sevda açan edepli aşıkların
ağaçlara isim yazan talebe sevgililer
buruştu mu yüreğiniz... coşkularınız dindi mi
hüzzam yağmurlar ağlardı tül perdesi kar camlarda
Hulusi Kentmen filmleri-yıldız toplanan geceler
eski bir pardösü giyerdi ilk aşkım Filiz Akın
anne ben Nalan'la evlensem bir an önce büyüt beni
kaldı mı artık geride-dönmeyecek mi bir daha
kader ağlarını örerdi-gecesi pür keder İstanbul...
kar yağardı kor aşklara... ağır çekim koşardı sevgililer
ne yaşlı çınarsız olurdu-ne fayton safasız aşklar
transistörlü radyoda hafız burhandan gazeller
mezesi klarnet taksimi keder tüten meyhaneler
kaldı mı artık geride-dönmeyecek mi bir daha
sokaklarda seller gibi acıyı kuşanmış kuşak
çağlardı bir meşe ormanının coşkusuyla korkusuz
ürkerdi şarkılarından kan kokan kurtlar sofrası
can almadan cani sayıp yağlı urgana verdiler
baharda yeşil daldılar-sürek sürek avlandılar
hançer yürektiler-delikanlıydılar-ateş bakarlardı
karanlığın ortasında yandılar
kaldı mı gayri geride-dönmeyecek mi bir daha
kentlere inip yorulan ırmak da anar dağları
ah zaman... paha biçilmez her zerresiyle akan deli su
ne kadar güzeldi o acılar-dönmeyecek gözyaşları
tadı hala tazelenir ilk öpücüklerin andıkça
kim bilir nerede yaşlandı-yaşlanmaz ilk göz ağrısı
esamisi silinmiş nice yüz nerede şimdi
bir de münir nurettin beyin hicaz şarkısı
dem be dem yaprak döken ağaçlar gibiyiz sanki
korkunç insafsızlığıyla zamanın hışırtısı
kaldı mı geride artık-dönmeyecek mi bir daha...