uçurtmalar havalanır şimdi içimden
yıldızlara giden rüzgarlara tutunur
kurulan köprülerden uzanır eli
masumiyetin eli, bilinmeze dokunur
bütünleşmektir artık tek dileği
gökyüzüm, bir çocuğun yüreği
güneşten, yıldızlardan, aydan
ışıl ışıl bir orkestra kurulur
içimden yükselen bu eşsiz müzik
bir çocuk kulağıyla ancak duyulur
söyleyemem dinle, iki nota arası
gökyüzüm, sonsuzluğun şarkısı
dans etmek için kalkıp yerinden
bir çocuk neşesiyle ritim tutulur
bir anda ansızın geçip kendinden
kurulan köprüler, yollar kaybolur
şimdi, bu diyardaki herkes gibi ebedi
gökyüzüm, özgürlüğün mabedi