Bir abadı tufanla
Baskılanır afakanla
Ne umutları damda düşer
Sırasıyla birer ikişer
Bir gömlek giyer
Yer ağız
Dünyayı sırtlar da adamcağız
Adaleti meşrutla zorbaya
Dil olmanın uzağındayız
Ne çokta sessiziz
Kuzu olmakta eşsiziz
Payı malda gümanın
Kırıntısını umanın
Kuyusunu kazarız
İçine düşmekte...
Bir sinek edasıyla
Menfaate üşüşmekte...
Adap olmanın tuzağındayız