Fezleken hazır
Yol sürüncemeye görsün
İbrazın gerek kardeşim
İbraya yol düşmeye görsün
Ay ilkinden doğar Ersun
Gün kader yüzünü günaha vururken
Sarmaşası gitmiş, dolamağı çeker
Keraheti kuzularken vaktin
Rutinler yaşarız köşelisinden
Körebe gidişlerle dolambaçlı
Doyumuna yücelmek sizlere düşer
Biz günün bezgin ağıtına düşerken
Şuh tuttuk, ruh tutmadık
Yıkıl bre Süleyman
Ayak horon tutsun, dil hoyrat
Haneme viran kaldın
İnsancım sen diye nesebin tutarım
Mezhebin dirim çıkar önüme
Kar olur eririz, kan olur ölürüz
Yetmezki kör arzulara hırs vurumlar
Yine hanemizde birin çıkar
İnsanca duyuş nesebin
Özünse evrensel varlığa
Gün gözünde tutuşmak gerek
Yine hapsindedir
Bayram gözlerin
Toy korsun kayramı
Bilmezine hep sözlerin