Ahu gözlerinle tutukladın beni, hiç suçum yokken, ah o gözlerinle,
Gönlüme hükümlerin en ağır hükmünü verdin,
Öyle vurdun ki prangaya her yanımdan, kıpırdayamam,
Biliyorum, ölümle biter ancak bu mahkumluğum gönül hapishanende,
Gülüm, tutukluluk sevilir mi ?
Ben seviyorum işte, ölesiye seviyorum sana mahkumluğumu,
Aldırmam gözyaşlarımın tükenmesine,
Değişmez işkencem olsunlar hep isterim ki,
Seviyorum dedim ya, sevmez miyim, nasıl sevemem,
Hele bir de sevimli iki gardiyanım var ki, sormayın dostlar,
Değişmesini asla istemediğim,
Ahu gözlerin, ah o gözlerin, gardiyanlarım,
Gülüm, daha ağırı gerek bana, bunlar çok hafif,
Daha beteri gerek, daha akıl almazı, daha iç burkutanı,
Zulümlerin, işkencelerin,acıların,
Hele ki daha öldürücüsü, hasretin,
Beni toplama kampına sürmeli, öldüresiye çalıştırmalı,
Günlerce aç ve susuz bırakmalı beni,
Kovmalı buralardan denizaşırı uzaklıklara,
Kovarken de işkenceye devam, boş bırakmamalı bir anımı,
Forsa gibi yıllar yılı kürek çektirmeli,acımamalı,
Çünkü göreceğim her işkence, çekeceğim her eziyet,
Bir gün bana mükafat olacak tır sonunda,
Ve biliyorum ki gülüm, Ferhat'ın deldiği kayalardan da katı,
Gönül duvarlarını böyle aşabilirim ancak,
Zerre zerre kazıyarak, adımı yazacağım kalbine,
Ve gireceğim apansız hiç ummadığın bir anda,
Gönlündeki hücreme,
Haykıracağım oradan, seni ne çok sevdiğimi herkes duyacak,
İn, cin, kaf dağının ardındakilere varana dek, herkes duyacak,
Ahu gözlerinle, ah o gözlerinle,
Sen de göreceksin, gözlerinin mahkumunu yıllarca boşuna mahkum ettiğini...