CAN YELEĞİ
o çocuk o evde can yeleği
öbürü gözleri boşluğa Leyla
fark etmemiş baba
anne ağladığında
yüzleştiği parçalarını
baba susuyor
ama hangi yola yolcu
herkes yalnız
yüze bakmadan konuşuyorlar
anne görmemiş görüneni bile
kim kimi sevse
yakınlar bunaltıyor
görünce savdım bunu
bir yarayım eskitilmiş
orada ölü böcek kabukları yılanlar
kesiyor süren masalı ortaya yerinden
keskin bir küfr acıtmak için
buzlar eriğinde çocuk sözle avunacak