DÜŞ KONTESİ
bak! ay şaşırdı menzilini
kalk gidelim
geç oldu ama
gelmiyor
kıblesi sokak haylazın
o delirmiş mart aylarını seviyor
ben aşk çocuklarını
cihangir evlerinin
kucağıma çıksa çıkmıyor
huyunu sulardan almış
bakir desem değil
mesih hiç
zamansız yağmur çıkartması
çarşı iznine çıkmış
tırmalıyor şehri
kapı önünde
eğilip kulağına
ölü balıklar düş kurmaz diyorum
kalk gidelim
geç oldu ama
tutup göğsündeki
tırmık izlerini gösteriyor bana
ben ona
korosunu böceklerin
gitsem
dalmışım mı ne?
bak yine çatıya çıktı haylaz
inse inmiyor
ne varsa üşüyen yüzeyde
kıvrıldı upuzun
kalçaları en baştan