seninle karşılaştığım gün
kargalar oysundu gözlerimi
görmeseydim
boşaltsaydı zehirli bir ok
kulaklarımın sıvısını
duymasaydım sesini
tren biçseydi
sana -yalnız sana- açılacak kollarımı
kaplansındı kalbim kurşun suyuyla
girmeseydin
hiç değilse bir defaya mahsus
bu acıklı oyun olup biterdi
her gün biraz daha fazla
kahrolup gitmezdim böyle
ve
düşmezdi şerefim köpek ayaklarına
evet
bir ipliğini çek kırk yama düşsün
paçavralar içindeyim
paçavralar içinde dünkü cakalı
dünkü ben
neden leş kokuyorum sabahlara karşı
anason küpü müyüm neyim
düşe kalka söverim
ulurum sabah akşam sokak ortalarında
yol bitimlerinde
vah, vah diyenler geçer
ayak ucuyla dürtenler
gel vazgeç oğlum diyenler geçer
bir tel gibiyim deryanın baharında
gülen geçer, ağlayan geçer
ey mehtap kadın, gün kadın
yüreği taştan, vicdansız kadın
gel gör işte, öğün, eserinim senin