Şimdi mutlu olmak vardı,
Şimdi İstanbulda olmak vardı seninle...
Aşkın yeri mahşer olmadan,
Kavuşmak isterim sana
Seninleyken kabir bile cennet olur,
Sensiz dünya dar gelir bana
Çağrım sanadır sevgili;
Yolum sana, düşüm sana...
Eski aşklar kalmadı artık
Anlatılır oldu mazideki aşıklar
Dilden dile söylendi hep Keremler, Mecnunlar
Gel sevgili, Gel de seninle eskiyelim;
Ebed müddet bizi dinlesin aşıklar!
Şimdi mutlu olmak vardı,
Şimdi sana sarılmak vardı doya doya...
Koklamak saçlarını bir sümbülü koklar gibi
Bakmak gözlerine,
Cennet cennet hayal gibi...
Şimdi sana varmak vardı sevgili
Bu çıklgınca esaretten kurtulmak...
Yangının orta yerinde yanmamak vardı
Kanat olmak vardı sevda kelebeğine
Ve kanatlanmak vardı gözbebeğine doğru...
Gözünün karasında gece,
Akında gündüz olmak vardı
Şimdi senin olmak vardı,
Şimdi sensiz olmamak vardı sevgili...
Ey İstanbulu İstanbul yapan melek,
Sen ki eşi bulunamayan tek!
Umudum sensin ruhum yok olana dek!
Şimdi mutlu olmak vardı,
Şimdi İstanbulda olmak vardı seninle
Fakat susmak var
Ve sana susamak sevgili!