Cahit Zarifoğlu'na
Sen avcı sen geyik sen orman
Yaklaşınca bütün kuşlarını birden uçuran
Sen tılsımlı söz ağacı
Tırmanıp en yüksek dalından kopardım
Bu mahçup tiz sesli kavalı
Alevli rüzgârlı dalından
Ve üflüyorum odamda şimdi
Daracık sokaklarda
Surlarda
Eski tramvaylarda
Ki inançla çalışır
Ve bilirsem beklemesini
Gün gelir - Tanrı'nın bağış vakti
Belki çıkarırım ucundan
Bir ispinoz
Bir kaç tüy
Ve dumanların içinden
Hakedilmiş bir ezgi.