-Sina Akyol için-
Bakımsız bahçe,
kuru diken bürümüş,
çamur içinde.
Zor uzaklaştırıyor
minibüsü sessizlik.
Duvar dibinde
iki tutam yeşil ot:
Mevsim dönüyor.
Hızla geçen otobüs,
dil çıkaran küçük kız.
Tek tük ışıklar
birden çöken karanlık,
parlak lacivert gök.
Akşamın ayazında
titrek bir ay doğuyor.
Tiz kahkahalar-
yolda, okuldan gelen
beş altı çocuk.
(Bir tarhana olsaydı,
şöyle sıcak, biberli!)
Soğuk sarıyor
bahçeleri iyice,
eve dönmeli.