Bu dizeler bir çok ünleme gebe..
En tiz haykırışı bu sıradanlığın,
Hayat biraz kendine biraz da sana benzetti beni,
Biraz alıngan ve bir hayli de gamsız...
Kumsallarında koştuğum,
Güneşinden beslendiğim ve bir o kadar da kirlendiğim kirletildiğim yanlızlığım...
Tükürdüğümde her ağız dolusu,
Önümde kan lekesi adın,
Bir yitirilmişliği resmediyorum ben,
Darbeler ve fırçalar dolusu,
Palet yanlızlığı...
Her kin biraz özlem aslında,
ve her terkediş biraz da vazgeçiş,
En koyu tonlara hükmederken zaman,
Payıma düşen,
Çerçeve gümüşü yanlızlığın...