Ben seni her zaman gecelerde aradım
Siluetini indirdim, bir mumun ışığından
Gözlerine bakarak, saçlarını taradım
Olmasa da haberin, senin bu aşığından
Yalnızlık, yeryüzünde en çok bana yakışmış
İblis tuzak kurarken, melekler hep korumuş
Senin resmin, kalbimin zarındaki nakışmış
Gözlerinin ateşinden benim ruhum erimiş
Ben sana kavuşursam, gönlüm beni terk eder
Durmalısın hayalimin en namahrem yerinde
Bir ayağım yürür ise, öteki dur gitme der
Sen periler ülkesindesin, ressamın eserinde
Bazen sana benzeyen birini gördüğümde
kaldırımın üstünde heykelleşir kalırım
O' nun dudaklarından bir buse derdiğimde
Fermanla gönderilmiş armağanı alırım
Gece kara göklere bakıp arayan adam!
Gördüğü her yıldızı saçına indirecek
Ay terk edip evini, güneşin olunca dam
Yeni bir geceye dek, ızdırabı dinecek...
Ten kilitli kafeste, gönüldür güle konan
Beden erir aheste, gönüldür suya kanan
Azrail son nefeste, gönüldür O'nu anan
Sen ruhunu kandırma, gönlünü inandırma...