ahşap kapıdan geçtim, sular sulara döndü
yetiştim, taşların içinden, tuttum yanaklarından rüzgarı
incinmesin diye gözlerinde güvercin
bakışlarımı gölgene çevirdim, günler günlere döndü
mevsimi var yağmurun, rüyaların avlusunda
yaşını doldurmuş genç kavaklar gibi
hak kazanır sevişmeye, bekler yine de
başkalarının sessizliği, başkalarında gizli
kederli mekan dedim, boşluğuna kağıtların
çektim tesbihini sözcüklerin, sabır mürekkebinderı
açılsın diye mektubum, ellerinde yalnızlığının
hiç yorulmadım, hep kendimde sana gitmekten
uzak karartı, ertelenmiş karabasan
aynı bankta oturur, aynı bankta kopuk
birinin elidir değer ötekine, öteki durgun
yamacında kelimelerin sanki çocuk
işte, sana çevrildim kendi gecemden