Gitmiştin!
Hüzünlü bir sabaha açmıştım gözlerimi,
Ardında buzlar, karanlıklar,
Ve bir başıma ben...
Üşümüştüm yokluğunda,
Boğazıma düğümlenen sözcükler gibi,
Bağlanıp kalmıştım acılarıma...
Gitmiştin!
Sessizlik ve sensizlik yavaş yavaş gösterdi,
O korkunç yüzünü bana.
Solgun bir yüzdüm bütün aynalarda,
Buruk bir ayrılık geçesinin,
Hüzzam yüklü sabahında...
Gitmiştin!
Bulut bulut, kaldırım kaldırım,
Akıp gitmiştin başka diyarlara.
Üstüne sevdamı, üstüne yalnızlığımı örttüm yalnızca.
Gittiğin gecenin karanlığında.
Şimdi dolaşacağım aklı havada,
Bir başına, amaçsız ve yarım,
Varlığınla...