Bu şehir susar akşamları.
Yıldızlar uyur,
ay yerinde durur.
İnsanları da bu ürpertiye
hep ayak uydurur...
Bu şehir susar akşamları.
Sokak lambaları bile soluktur.
Bazı inler kahkahalar
ve sarhoşların topuk yankıları...
Onlardan başka da zaten
Kimse sahiplenmez kaldırımları.
Bu şehir susar akşamları.
Kimi zaman taksiler yırtar sessizliği,
Nostaljik filmler gibi akar 70 model asfalttan.
Bozarlar gecenin yalnızlığını...
Bu şehir susar akşamları.
Evlerde lambaların yanmadığını farkedersin bakınca.
Sarhoş naralarını bile özlersin hep.
Ya da üst kattan gelecek küçük bir tıkırtıyı...
Bu şehir her susuşunda,
Anlarsın ortada kalmışlığını...