Ancak sen tanırsın içimdeki haykırışın sahibini!
Ben iki çıkmazlı üç yol ağzındayım,
son durak!
Ümit ederim, yalnızlık değildir korkutan bu sesi!
Sor bakalım,
bendeki yeri çok mu eski?
Aslında hep sustum, her şeye ve herkese.
Aslında içimde kopan fırtınalar kadardı suskunluğum..!
Hiç yenildim dememiştim,
üstüme ağana kadar şu yığın dağlar,
Gün, öyle bir gün olacak ki,
Daha göreceğimiz çok an var,
Belki yeniden doğar sırrı çözülmemiş sabahlar...