Yoktun yanımda!
Sana bir akvaryumdan el salladım bu gece,
Ne dalga,
Umutlarımızı alabora edecek,
Ne bir liman vardı,
Korkudan kuytusuna gizlenilecek..
Yoktun yanımda!
Senin gözlerinle baktım,
O dağ gibi duran camların ardındaki balıklara
Divaneler gibi yüzdüler,
Küçük, ama mutlu dünyalarında.
Sen, yoktun yanımda...
Yoktun yanımda!
Gözleriyle seni aradılar,
Ve seni sordular bana, defalarca,
Her soluklarıyla, adını resmettiler kabarcıklara...
Yoktun yanımda!
Kırmızıyı,
O pullarına işlenmiş kırmızıyı sensiz izledim.
Bulanık gözlerle, dingin bir yürekle
ve en esrik sözlerle izledim,
Sensizdim...
Yoktun yanımda!
Bir başka baktı duvarlar yüzüme,
Bir başka geldiler bugün,
üstüme üstüme..
Loşluğu çöktü yalnızlığıma ışıkların,
Yolunu yitirmiş bir balıktım bugün,
Dünya karanlığının...
Yoktun yanımda!
Deniz yıldızı kurudu parmaklarımın arasında.
Bütün balıklar saklandılar,
Minyatür taşların ardına.
Sen yoktun ya!
İşte böyle yoktu onlar da....