Üç kız kardeş, mersin yaprakları gibi dökümsüz
Bir bahçenin ayrı ayrı kokan çiçekleriydik
Farklı karakterlerde, farklı renklerde hüzünsüz
Ailemizin kovan kovan bal petekleriydik
Şimdi; mersin çiçeklerine hasretiz üçümüz.
Zor değildi yaşantımız görüşüyorduk sık sık
Kardeşlik bağı işlenirken ağında yakındık
Feleğin hesapsız çemberiyle, derde bulandık
Her birimiz bir ülkede özlem özlem takındık
Şimdi; mersin çiçeklerine hasretiz üçümüz
Gönlümüz dal dal yeşil mersin yaprakları gibi
Yetişkin sevgimiz dolgun aşk başakları gibi
Anneyiz kucak kucak vatan toprakları gibi
Tutuşta yüreğimiz sevgi yumakları gibi
Şimdi; mersin çiçeklerine hasretiz üçümüz.
Hayallere sığdırmazken o bol meyveli düşü
Yadımda çiçek çiçek kardeşlerimin gülüşü
Dallarıyla yerlere sarkarken mersin yemişi
İnci kolye gibi simgelerdi üç kız kardeşi
Şimdi; mersin çiçeklerine hasretiz üçümüz.
Gülşen der ki bir zaman diliminde buluşalım
Anne baba sevgisiyle yeniden doluşalım
Mersin Çiçekleri kadar kokalım kokuşalım
Dünya fani kendimize pay biçip görüşelim
Şimdi, mersin çiçeklerine hasretiz üçümüz.