Yıllar sonra hayatın dem tutmuş izlerinde
Durakta akşam üstü rastladığım sen miydin?
Unutulmuş bir sayfa okudum gözlerinde
Buğulandı o gözler, tutuştu özlerinde
O ezgin bakışlarla bana bakan sen miydin?
Bir yanında çocuklar bir yanında o hanım
Nasıl dayandım sorma, nasıl donmadı kanım
Kanatlandı aşkımız kuşatıldı dört yanım
Uyanan volkan gibi haykırdı her bir anım
Anılarla boğuşan O Nostalji sen miydin?
Gözlerim bakışını taradığı bir anda
Halanın elini tut! Diyordun kısık tonda
Ürperdim soramadım o an kimdi yanında
Çocuklar senin miydi, mutlu muydun yuvanda
Yıllara yenik düşen karşımdaki sen miydin?
Otobüs uzaklaştı havada kaldı elim
Bakakaldım ardından öylece indi kolum
Hıçkırığa gömüldüm, kurudu ağzım dilim
O günden sonra her gün o durak uğrak yolum
Bir daha görünmeyen O SEVGİLİ SEN MİYDİN?