Yurdumun kokusu sinmiş üstüme
Toprağı, havasi bir başka kokar
Bilmem ki feleğin bana kastı ne
Yaban İllerinde, elim iş tutar!
İşini bilsen de, doyduğun yerde
Kılıç kuşansan da, dört yanın perde
Güdümlü bireysin; payı kaderde
Yaban İllerinde, terin aş tutar!
Halinden anlamaz, dilini bilmez
Bayrama katılmaz, sevinci bölmez
Ekmek kavgasının dönüşü olmaz
Yaban İllerinde, kimi eş tutar!
Umutlar devşirir, neler uğruna
Yeniliğe şaşar, sarar bağrına
Bir an kulak verse, gönül çağrına
Yaban İllerinde, gözler yaş tutar!
Bir hayal cenneti döşer can evi
Çıkmaz sokaklarda, tadar alevi
Kalbinde yatılı; en güzel sevi
Yaban İllerinde, aşk yokuş tutar!
Elde edilenler, değer mi bilmem
Özgürlük adına özümden olmam
Aldanıp Yurdumdan; ayrı hiç kalmam
Yaban İllerinde, para hoş tutar!
Gülşen'in gönlünde dağları, köyü
Burnunda tütüyor, damı hanayı
Yeniden ekilsin; arpa buğdayı
Yaban İlleirnde, yürek taş tutar!