Vanda bahardan kalma bir kış günü
Yarı ayaz yarı güneşli bu günde
Gözüm takılıp kalıyor
Kaldığım odanın penceresinde
Asılı duran bir hüzün sanki.
nefesiyle parmaklarını ısıtmaya çalışan
Oniki onüç yaşlarında bir çocuk
Omzunda kendi ağırlığınca bir boya sandığı.
Üzerinde yokluktan bir mont
Belki dolaştığ hep aynı kaldıımlar
Çevresinde hep aynı umarsızlar
Ama yinede her şeye ve herkese inat
Gözlerinde o cevval bakışlar.