SOYDÖKÜM
dedemin
hristiyanlık günlerini
bilmem-anlatırlar
amcamın totemi
şekerlikteki karınca
gönlü yorgundur
bütün zamanları
yaşamış gibi
kendi kavanozundan emekli
şimdi
iyiydi askere gitmeden
ağabeyim
okuldan kaçıp
türküler söylüyordu
dayı kızına
eski bir fenikeli artık
ticarete inanıyor
türkülerini yitirdi
ara sıra müslüman oluyor
babam
sabahları kuran okuyup
ay tutulduğunda
sela veriyor
ama düşünmesi kısa
tarlaları bölüşmek için
mahkemeleri adil sanıyor
ben sabahları bilirim
uyanıp işe başlamak için
dünyayı yeniden doğurmalıyım
diyor ablam
herkes kendine tapınır
camilerde bile
ablam doğruluyor beni
annem bu şiire sığmıyor