Çilekeş Yalnızlığın Sesidir
Çilekeş yalnızlığın sesidir
Irmağına akıttığım gözyaşıdır
Hasret
Kanlı urgan düşleriyle
Yıkanan ömrüm
Kanadı kırılan geleceğe
Asi iken
Ben dağlara söyledim türkülerimi
Nuh tufanı kadar dertlerim
Kanatırken çaresizliğimi
Sensizlik kadar ağır değildi yük katarım
Sana öğretmek isterdim kuşların ezgilerini
Ayaz kaçağı hüzünler
Ve beynimi alıp götüren sesler
Altlarından akan su gibi
Aklım firari
Hep bu sevda romatizması
Dizlerimde eksilmeyen
Oysa sana çiçekler getirecektim
Uçurumların yakasından
Ayaklarımın altından gülümseyen deniz
Keşke sen olsaydın
Baktığım yüz
Kuşlar ürkermiş aynalarından
Kırılır diye
Tanımazlar belki bu kim
Kuşkusuz göçerler onları bekleyen yaz var
Güneşi doğru yerde bulmak,
Sanıldığı kadar kolay değildir!
Karanlığa alışkındır baykuşlar
Işığa karşı alerjileri vardır
Hantal yarasaların�