Kerküklüyüm
Türkmenim, Türküm
Ben Kerküklüyüm
Mavi beyaz bayrağım
Bağımsızlıktır ülküm
Ne kadarda bizim deseler
Mezar taşımdaki ay-yıldızı sökseler
Yinede bin yıllık mührümü silemezler
Türkmenim Türküm, ben Kerküklüyüm
Kahpece dizseler de beni kurşuna
Men kurbanam toprağına, taşına
Tapularımı yaksalar da boşuna
Dilim Türkçe'mdir benim tapum
Kafam, gözüm dipçikle parçalandı
Türkmen diye kardaşım
Elektrik direğine asıldı
Özyurduma bile sesim duyulmadı
Unutulanlar zindanında hürriyetim çürüdü
Ben sigara paketindeki
Türk bayrağını bile yakmayıp
Ceketinin cebinde taşıyan,
Kerküklü Mehmed, Musullu Ali
Anadolu'dan esen rüzgarı bile,
Nefes diye ciğerlerine çekerken
Hatırlanacağım günü iple çekiyorum
Dilimi unutmamak için Türkçe şarkılar söyleyen
Gelinlik kızlarımın çeyizlerinde
Ay -yıldızlı bayrağımı saklıyorum
Yıkılan kalelerimin burçlarında Türk Bayrağının
Dalgalanacağı günleri görmek için sabrediyorum
Birleştirip gönülleri tek yumruk yapıp
Allah'ın izniyle çapulcuları toprağımdan atacağım
O zaman susmayacağım
Ve haykıracağım;
"Türkmenim, Türküm Ben Kerküklüyüm!"