&İhtişamı görmen için bakışın muhteşem olmalı! ...&
Bilmiyorum kaç kez bölündüm uykularımdan
Kaç kez dirildim
Yokluğuna uyanmanın sancısıyla
Ah!
Yokluğunda hayat muamma
Yüzünü çiziyorum ellerimle karanlığa
Aydınlanıyor ruhum
Aydınlanıyor gece
Çıt sesinin çıkmadığı kadar
Derindi sessizlik
O sessizlik ki
Ne yalnızlık
Nede ayrılık…
Oysa bilirsin sevgili,
Bilirsin
Sessizliğin o dayanılmaz ritminde
Duyabilmenin ilmini
Bütün renklerimi serdim yoluna
Her duygumun sesi başka
Rengi başka
Her buluştuğumuz rengi, nasıl adadım aşka
Aşk kokulu her sabah
Duru ve masmavi bir göle süzülerek
Beyaz bir kuğu iner gülümseyerek
Salınır sinesinin kuytularında, sakin ve derin suların
Süzüldükçe ardından
Işık ışık
Dalga dalga yayılır gümüş hareler
Bembeyaz bir dünya doğar o sakin ve duru gölden
Uçuşan ateş böcekleridir
Akşamdan kalma, göğsünün tüylerinden…